ਗੁੰਡੇ ਘੜੇ ਵਾਂਗੁ
ਫ਼ਿਤਨੇ ਦਿਲਾਂ 'ਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਚਟਾਈ ਦੀ ਲੱਕੜੀ ਇਕ-ਇਕ ਕਰਕੇ ਰੱਖੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਜਿਸ ਦਿਲ ਨੇ ਇਹ ਸਹੀਮਾਨ ਲਿਆ, ਉਸ 'ਤੇ ਇੱਕ ਕਾਲਾ ਦਾਗ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਿਸ ਦਿਲ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਇਨਕਾਰ ਕੀਤਾ, ਉਸ 'ਤੇ ਚਿੱਟਾ ਦਾਗ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਦ ਤਕ ਦਿਲ ਸਫੇਦ ਸਾਫ਼ ਦੀ ਤਰਾਂ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ, ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਫ਼ਿਤਨਾ ਉਸ ਨੁਕਸਾਨ ਦੇ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਜਦ ਤਕ ਕਿ ਅਸਮਾਨਾਂ ਤੇ ਧਰਤੀ ਟਿਕੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਦੂਸਰਾ ਦਿਲ ਕਜ਼ਇ ਦੱਗ ਦਾ ਸਿਆਹ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਨਾ ਕਦੇ ਚੰਗਾਈ ਨੂੰ ਜਾਨਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਬੁਰਾਈ ਨੂੰ ਅਨਜਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸਿਵਾਏ ਆਪਣੀ ਹੁੰਦੇ ਨੂੰ ਲਿਆ ਕਰਨ ਦੇ।
